Ummagumma
Ummagumma is het vierde album van de Britse band Pink Floyd. Het dubbelalbum werd uitgegeven op 7 november, 1969. Het eerste deel bevat live-registraties van die nummers die de band in de periode veelvuldig speelde. Het tweede deel bevat individuele composities van elk van de vier bandleden.
Band:
David Gilmour: gitaar en zang
Roger Waters: bass gitaar en zang
Nick Mason: percussie
Richard Wright: toetsen
Vinyl uitgaves in Nederland:
Catalogusnummer: SHDW 1 /2 (EMI / Harvest Records) – 1e persing
Catalogusnummer: 5C 136-04 222 / 23 (EMI / Harvest Records) – 2e persing
Catalogusnummer: 5C 188-04 222 / 23 (EMI / Bovema Holland ) – 3e persing (1975)
Catalogusnummer: 1A 138-04222 / 23 (EMI / Bovema Holland) – 4e persing
180 gram vinyl: PFRLP4
Overige informatie:
Ummagumma is een dubbelalbum. Het livegedeelte is opgenomen in “Mothers Club”, te Birmingham op 27 april 1969 en een week later in het “Manchester College of Commerce”, op 2 mei 1969. Het was de bedoeling van de band om deze nummers op te nemen, opdat ze ze niet meer hoefden te spelen. Echter door het album eiste het publiek juist dat ze gespeeld werden!
Het studiogedeelte bevat vier soloprojecten van elk van de bandleden David Gilmour, Richard Wright, Nick Mason en Roger Waters.
Alhoewel er geen tournee hoort bij Ummagumma werden enkele nummers al gespeeld voordat en ook nadat het album uitkwam. De livenummers werden op het podium uitgewerkt tot de composities zoals ze op Ummagumma te horen zijn. Ze werden met name gespeeld in The Man and the Journeytournee waarmee ze in die tijd Europa door trokken. Sommige tracks hadden tijdens die tour wel andere titels.
De toenmalige vrouw van Nick Mason, Lindy, speelt de fluit in zijn “Grand Vizier’s Garden Party”.
Hoewel de albumhoes claimt dat de live opnames uit juni 1969 stammen, komen ze werkelijk uit april en mei van dat jaar.
Het was Richards idee om ieder voor zich composities in te brengen voor het studio-album.
“The Picts” verwijst naar een volk namens de Picten die ooit in Groot-Brittannië leefden. Ze waren continu in conflict met de Romeinen en in de 9e eeuw zijn ze samengesmolten met de Schotten.
Er zit een verborgen bericht in “Several Species …” vanaf 4:32. Om het te horen moet het nummer op halve snelheid gespeeld worden en op het rechter kanaal is dan te horen: “This is pretty avant-garde, isn’t it?”
Op de Amerikaanse versie van de albumhoes is het “Gigi”-album op de voorgrond vanwege copyrightproblemen uitgewist.
De foto voor de albumhoes van het livealbum, die met het uitgestalde instrumentarium, is genomen op de Biggin Hill-landingsbaan in Kent. Er staan twee roadies op: Peter Watts en Alan Stiles. Het is deze Alan die bedoeld wordt in “Alan’s Psychedelic Breakfast” van het Atom Heart Mother album. Peter Watts was de vader van actrice Naomi Watts.
De opname van “A Saucerful of Secrets” is in twee delen opgenomen, welke zijn samengevoegd tot één!
“Sysyphus” was een koning (Sisyphus) uit de Griekse mythologie. Hij werd door Hades veroordeeld tot het omhoog rollen van een zware steen op een heuvel, die elke keer als hij bijna boven was weer naar beneden rolde.
“Grantchester Meadows” bestaat echt. Het is een park in Grantchester, net buiten Cambridge. Het is een favoriete plek van studenten van de universiteit van Cambridge.
Oorspronkelijk was het de bedoeling om ook “Interstellar Overdrive” en “Embryo” aan het live gedeelte toe te voegen. Vanwege ruimtegebrek vielen die af. Dit maakt “Embryo” tot een bijna vergeten compositie van de band, terwijl het in 1969, 1970 en 1971 veelvuldig gespeeld is.
Op sommige uitgaven is op de albumhoes de hoes van het tweede Pink Floyd- album, A Saucerful of Secrets te zien: deze hangt op de plek van de spiegel waar Richard Wright op de kruk zit.
Songs
LIVE ALBUM
01. Astronomy Domine
02. Careful with that Axe, Eugene
03. Set the Controls for the Heart of the Sun
04. A Saucerful of Secrets
STUDIO ALBUM
01. SYSYPHUS PART ONE
02. SYSYPHUS PART TWO
03. SYSYPHUS PART THREE
04. SYSYPHUS PART FOUR
05. GRANTCHESTER MEADOWS
06. SEVERAL SPECIES OF SMALL FURRY ANIMALS GATHERED TOGETHER IN A CAVE AND GROOVING WITH A PICT
07. THE NARROW WAY PART ONE
08. THE NARROW WAY PART TWO
09. THE NARROW WAY PART THREE
10. THE GRAND VIZIER’S GARDEN PARTY (ENTRANCE)
11. THE GRAND VIZIER’S GARDEN PARTY (ENTERTAINMENT)
12. THE GRAND VIZIER’S GARDEN PARTY (EXIT)
Live Album
Astronomy Domine
Een spectaculaire versie van Barrett’s klassiekers, waarbij Gilmour het gitaarwerk prima beheerst. Buiten een kort orgel solo, en geen namen van de sterren aan het begin van het nummer, is dit bijna net zoals de Piper versie. Zang door Gilmour en Wright.
Careful with that Axe Eugene
Dit is een echt concert-meesterstuk. Het begint als het broedend en dreigend stemmingsstuk en gaat dan langzaam naar het hoogtepunt van de song: Roger Waters’ schreeuwend keelgeluid. Deze versie komt overeen met die van Live At Pompeii.
Set the controls for the heart of the sun
Dit is als de Saucerful-versie maar is de dubbel zo lang, door de toetsenbord solo’s midden in het nummer. Zeer gelijkwaardig aan die van Live At Pompeii. Zang door Waters
A Saucerful of Secrets
Fundamenteel het zelfde als de Saucerful- versie met Gilmour’s zang aan het eind van het lied.
Studio Album
Sysyphus
De toetsenbordextravagantie van Rick Wright klinken als een sound-track voor jaren-60 film uit de B-catagorie. Deel 1 is als een Turks klinkend toetsenbord riff dat met een synthesizer gespeeld wordt, plus één of andere timpani. Deel 2 is aanvankelijk als een piano-solo en dan schijnt Wright verveeld te geraken hiermee en maakt een eind aan het lied. Deel 3 is een bundel van gitaar, toetsenbord, drum en geluidseffecten en is experimenteel. Deel 4 begint met een aardig achtervolgend Mellotron- stuk dat als een reis door een het jacht-bos klinkt en dan komt het op het thema van deel 1 terug. Dit nummer werd live gespeeld bij een paar gelegenheden in de late 60er jaren.
Grandchester Meadows
Het nummer begint met geluiden van vogels, water en acoustisch gitaarwerk van Roger Waters. Zijn lyrische gedichten geven een mooie indruk van het Engelse platteland. Het nummer eindigt met vogels die opstijgen en een vlieg die tussen de luidsprekers zoemt, die uiteindelijk aan het eind van het lied dood geslagen wordt.
Several Spieces of Small Furry Animals Gathered Together in a Cave and Grooving with a Pict
Dit is tweede van Water’s composities, en is een bundel van versneld en vertraagde “tape loops”. In de tijd van vinyl-albums kon men het album vertragend en achterwaards afspelen en dan dingen kon horen zeggen zoals je Waters bij dit nummer (achterwaards) kan horen zeggen: ” That was pretty avante garde wasn’t it ” en het trommelen van zijn handen op de tafel en een hoop andere maffe geluiden. Het tweede deel van het lied is een bundel van slechte poëzie met een afschuwelijk Schots accent. Het lied beëindigt dan met een stille “thank you”
The Narrow Way
David Gilmour`s compositie voor het album bestaat uit akoestische gitaar, en elektrische gitaar, en tenslotte een geheel nummer met beiden. Deel 1 is een akoestisch gitaar nummer, en experimentele achteruit passages. Deel 2 opent met slechte gitaar riff, maar gaat dan over in experimenteel toetsenbordspel, geluidseffecten en echo’s en eindigend met synthesizergeluid. Deel 3 is een prettig in het oor liggend nummer waarin Gilmour alle instrumenten goed bespeeld. Hij was niet trots op de lyrische gedichten.
The Grand Vizier’s Garden Party
Nick Mason’s drumsolo is lang, maar bevat veel elektronisch drumgeluid. Hij had de beschikking over digitale voorbeelden op het moment dat het nummer opgenomen werd. Deel 1 opent met een fluitsolo, waarschijnlijk door Mason’s toenmalige vrouw Lindy bespeeld, die een flutiste was. Deel 2 is een te lange drum excercisie en Deel 3 heeft een ander fluitdeel waarmee het lied afsluit.
Geen reacties