Lyrics/Muziek: Roger Waters
Zang: Roger Waters

Over dit nummer zijn de meningen duidelijk verdeeld. De een heeft het over een nucleaire aanval waarbij je twee zonnen aan de horizon ziet (wat eigenlijk niet eens klopt) , een ander heeft het over het einde van Pink Floyd (het einde van de samenwerking). Een ander verhaal is dat de hoofdpersoon zó depressief is at hij een einde aan zijn leven maakt, door van een brug af te rijden en met zijn auto in het water terecht komt. De twee zonnen die hij ziet, is de weerspiegeling gezien van onder water.

Het mooiste en meest zeggende in dit nummer vind ik wel het slot stuk:

Finally I understand
The feelings of the few
Ashes and diamonds
Foe and friend
We were all equal in the end

waarbij Roger duidelijk wilt maken dat het niet uitmaakt of je rijk en beroemd of arm en onbekend bent, want op het moment van sterven zijn we allemaal gelijk.

Terug te vinden op:

The Final Cut

Songtekst:

In my rear view mirror the sun is going down
Sinking behind bridges in the road
And I think of all the good things
That we have left undone
And I suffer premonitions
Confirm suspicions
Of the holocaust to come.

The wire that holds the cork
That keeps the anger in
Gives way
And suddenly it’s day again.
The sun is in the east
Even though the day is done.
Two suns in the sunset
Hmm
Could be the human race is run.

Like the moment when the brakes lock
And you slide towards the big truck
“Oh no!”
“Daddy, Daddy!”
You stretch the frozen moments with your fear.
And you’ll never hear their voices
And you’ll never see their faces
You have no recourse to the law anymore.

And as the windshield melts
My tears evaporate
Leaving only charcoal to defend.
Finally I understand the feelings of the few.
Ashes and diamonds
Foe and friend
We were all equal in the end.

“And now the weather. Tomorrow will be cloudy with scattered showers
Spreading from the east with an expected high of 4000 degrees
Celsius”