Ça Ira in Den Haag

8 januari 2019

Ça Ira in Den Haag

Op Bevrijdingsdag 5 mei 2008 is deze unieke opera ten gehore gebracht in het World Forum Theater in Den Haag.

Meewerkenden o.a.:

* Rob Vermeulen (dirigent)

* Karin ten Cate (sopraan)

* André Post (tenor)

* Ernst Daniël Smid (bariton)

* Het Nederlands Concertkoor

* Het Tilburgs Begeleidingsorkest

* Kinderkoor Muziekschool Waterland

* Melissa Venema (trompet)

* Will-Jan Pielage (geluidstechnicus)

De opbrengst kwam geheel ten goede aan War Child.

Het zal je gebeuren …

In een laatste poging een stout plan te kunnen realiseren, heeft mijn dochter Veerle op 17 september 2006 Paul de Leeuw gemaild met het verzoek de partituur van Roger Waters’ opera ‘Ça Ira’ te mogen ontvangen. Drie dagen later al een telefoontje van de redactie van het programma Mooi! Weer De Leeuw.

Een leuk ‘item’! We gaan ermee aan de slag!

Nu, na maanden van wachten is het dan eindelijk zover. In zijn programma Mooi! Weer de Leeuw van 12/13 mei 2007 heeft Paul laten weten dat op Bevrijdingsdag 5 mei 2008 de klassieke opera van Roger Waters ‘Ça Ira. There is hope’ eenmalig mag worden uitgevoerd. In Nederland, op een nader te bepalen locatie. En de opbrengst komt geheel ten goede aan War Child.

Ça Ira in Nederland! 

Toen Roger Waters vroeg wat ça ira betekende, vertelde men hem ‘er zal zijn’. Daar nam hij geen genoegen mee. Is dat alles? Er moet toch meer zijn? 15 jaar later, bij de release van de SACD, schrijft hij: “Er is meer. Het werk zit erop. Mijn vrienden Etienne en Nadine Roda-Gil en Philip Constantin hebben hun sporen in het zand achtergelaten. Er is meer in Ça Ira te vinden. Er is hoop!”

Ça Ira is een muzikale vertelling over de beginjaren van Franse Revolutie en beslaat de periode van 1789 tot en met 1793. Het verhaal over vrijheid, gelijkheid, broederschap en passie speelt zich af in een circusvoorstelling. De sociale en politieke onrust in Frankrijk groeit.

Het begin van de revolutie, de bestorming van de Bastille, de feesten op het paleis in Versailles, de slavernij, de voorbereidingen op de nieuwe grondwet met de ‘Verklaring van de rechten van de man en van de burger’, en nog veel meer, alles is te zien in de circuspiste.

Niet lang na de ‘Dark Side of The Moon’ in Lichtenvoorde (juni 2006) hoorde ik Ça Ira voor het eerst. Het maakte een onuitwisbare indruk op me. Op 18 februari 2007 hebben Karin ten Cate (sopraan) en ik in Poznan gekeken en geluisterd naar de theater-show van Ça Ira in Teater Wielki.

Op verzoek van de engelse fanclub van Pink Floyd heb ik hierna ‘My story of Ça Ira’ geschreven, wat inmiddels op de website www.brain-damage.co.uk en op de website van de Nederlandse fanclub van Roger Waters, www.rogerwaters.eu , is geplaatst.

Ça Ira werd mij aangereikt door een fervent Pink Floyd-fan. Ik wist niet veel van de Franse Revolutie en de wereldwijde gevolgen van deze oorlog toentertijd.Toen ik de teksten las en de ongelooflijk indrukwekkende en emotionele muziek hoorde, realiseerde ik me wat het betekent je te moeten verweren tegen tirannie of onderdrukking en om die reden te worden vermoord. Hoe het maken van keuzes de historie kan bepalen.

Ter gelegenheid van Bevrijdingsdag 5 mei 2003 is een klein boekje uitgegeven met de titel: “In Vrijheid Groot Worden”. Hierin schrijven kinderen over oorlog, vrede en vrijheid. Uit het voorwoord, geschreven door burgemeester H.M.W. ter Heegde:

Wat een kind eigenlijk niet hoort te weten, is hoe oorlog voelt. Of angst. Hoe kun je nu veilig opgroeien als overal gevaar dreigt? Als je eigen ouders sidderen van angst, wat leer je daar als kind van? Wij hebben vrijheid en vrede in ons land. Wat oorlog is, zien we alleen in andere landen. Om te voorkomen dat onze kinderen ooit zullen voelen wat oorlog is, blijven we erover vertellen. Hoe erg het is, hoeveel verdriet het geeft, hoe stom het is om de baas te willen zijn door anderen te vermoorden, hoe onverdraagzaamheid eeuwige littekens maakt. We hopen zo dat kinderen leren hoe veel het waard is om in vrijheid groot te mogen worden.

En met deze tekst sta je ineens temidden van de gekte in de circuspiste van Ça Ira. Ça Ira vertelt ons alles, laat ons horen hoe Revolutie de wereld kan helen. Ça Ira laat ons zien dat er hoop is, als we in onze moderne wereld blijven streven naar vrijheid.

En met deze tekst sta je ineens in het leven van nu. Uit ‘Peace of Paper’, de nieuwsbrief van War Child (mei 2007):

Oorlogje spelen is geen spelletje. Eén op de tien soldaten in een gewapend conflict is kind. Kinderen horen geen soldaat te zijn. Door kinderen hun vrijheid te ontnemen, worden kinderrechten geschonden en oorlogsmisdaden begaan. War Child helpt ex-kindsoldaten hun oorlogservaringen te verwerken door ze samen met andere kinderen activiteiten te laten doen om het vertrouwen te herstellen en ze weer een plek te geven in de gemeenschap.

Paul de Leeuw heeft het startschot gegeven om de opera ‘Ça Ira. There is hope’ op 5 mei 2008 uit te voeren. De opbrengst van dit bijzondere concert kan daarmee het belangrijke werk van War Child steunen.

Dank aan Paul, de VARA, de Kiwanis en alle anderen die Ça Ira for War Child mogelijk maken. Tenslotte, dank aan Roger Waters, die ons zoveel meer laat ervaren dan ‘er zijn’. Er is hoop!

Met heel veel plezier breng ik deze prachtige muziek onder uw aandacht.

Sint Pancras, mei 2007

Joke Tuinema

 

Geen reacties