Morgen, 17 september, is het precies 50 jaar geleden dat Pink Floyd in het Concertgebouw in Amsterdam stond met The Man & The Journey. Aangezien ik vandaag opgenomen wordt in het ziekenhuis, kan ik het morgen niet plaatsen, vandaar nu.

Er wordt uiteraard niet aan elk “jubileum” aandacht besteed, want dan kan je aan de gang blijven, maar sommige optredens, zoals deze, zijn toch wel legendarisch. Opnames hiervan zijn niet voor niets opgenomen in de boxset “The Early Years 1965 – 1972”

Nick Mason: ” Richard heeft met een begerig oog gekeken naar het kerkorgel achter het podium. De klep zat op slot. Het was duidelijk niet de bedoeling dat een rockband daarop speelde.”

Er zijn ook bootlegs van dit concert.

Een schitterende radio-opname van dit concert te Amsterdam. Waar het verhaal over gaat wordt je netjes in het Nederlands verteld door een vrouw, die ook nog netjes verteld dat er niet gerookt mag worden tot hilariteit bij het publiek. Tussen enkele songs hoor je verslaggever Gerard den Hollander tekst en uitleg geven.

De songs hebben bijna allemaal een andere werktitel.

The Man bevat:

Daybreak (Grantchester Meadows), Work (Biding My Time) en tijdens Afternoon word er zelfs thee geserveerd op het podium. Doing It (Up The Kyber), Sleep (Quicksilver), Nightmare (Cymbaline) en Daybreak part two (instrumentale versie van Grantchester Meadows).

The Journey bevat:

The Beginning (Green Is The Colour), Beset The Creatures Of The Deep (Careful With That Axe, Eugene), The Narrow Way (part three), The Pink Jungle (Pow R Toc H), Labyrinth Of Auximenes (middendeel van Interstellar Overdrive), Behold The Temple Of Light (instrumentaal nummer) en Celestial Voices (eind stuk van A Saucerful Of Secrets – een van de mooiste versies van Celestial Voices)